Μια ζεστασιά, μια φλόγα και μια γλύκα με κυρίευε.. Πάθος, αγάπη, έρως, περηφάνια, λατρεία, αλλά και..καθήκον!
Mικρή όπως ήμουν δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί ώρες ώρες μελαγχολούσα, την ίδια στιγμή που γέμιζα από χαρά στο άκουσμα της Ελλάδος ή των Ελλήνων... Αλλά πάντα ένιωθα "κάτι" περίεργο..
Παρόλη την παιδικότητα μου, σοβαρευόμουν αμέσως.. Ένιωθα πως ΚΑΤΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟ θα μου συμβεί..ή ήδη συνέβαινε..
Γεννημένη και μεγαλωμένη στην ξενιτιά, ακούγαμε για την Ελλάδα και θυμάμαι πόσο ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ είμασταν, εγώ και η οικογένεια μου, που είχαμε την τύχη (;) να γεννηθούμε ΕΛΛΗΝΕΣ!
Πάντοτε, δίπλα στα άλλα παιδιά, μεγάλωνα κι ένιωθα ξεχωριστή.. Κι αυτό το κατάλαβα από τον τρόπο που μου φερόντουσαν εκείνα. Όχι εγώ..
Εγώ μες στην αθωότητα και την αφέλεια των παιδικών μου χρόνων, δεν είχα την πολυτέλεια να σκέφτομαι πως ξεχωρίζω..
Ήθελα να είμαι σαν όλα τα άλλα παιδιά, κι έτσι ήμουν. Ή έστω έτσι νόμιζα.. Γιατί η μοίρα μου επιφύλασσε άλλα...
Προφανώς η υπεροχή των Ελλήνων διακρίνεται παντού!
Ίσως το αγέρωχο ύφος μας, το διαπεραστικό βλέμμα μας, η ορθοστασιά μας, όντας απόγονοι μεγάλων και τρανών προγόνων, πέρασε και στην ύλη... Στο σώμα.... Στην αύρα..
"Ταξίδευα" στη χώρα της φαντασίας, σε απίστευτους, ονειρικούς κόσμους..
'Ταξίδευα" επάνω σε άλογα, επάνω σε λιοντάρια, σε βουνά, σε σύννεφα, στον ουρανό, σε μεγαλειώδεις, αρχαιοελληνικές πόλεις, κι εκεί πάντοτε συναντούσα τους πρόγονους μας...
Άγγελοι, θεότητες, πολεμιστές, Ήρωες, μάχες, πόλεμοι, ιεροτελεστίες, μυστήρια, Ολυμπιακοί αγώνες, γιορτές, όλα μπερδεύονταν γλυκά στο μυαλό μου και γέμιζαν την ψυχή μου..
ΗΛΙΟΣ παντού... Έκλεινα τα μάτια μου και όλα γινόντουσαν πιο φωτεινά....
"ΕΛΛΑΔΑ-ΕΛΛΑΔΑ" έλεγα μικρό κοριτσάκι και δάκρυζα.. Ένιωθα δέος!!
Ανυπομονούσα να επιστρέψω στην Ελλάδα.... Ποτέ δεν ένιωσα άνετα στον ξένο τόπο...
Η θέση μου και το καθήκον μου ήταν εδώ! Στην ΠΑΤΡΙΔΑ!
Δεν ήξερα γιατί και πως, απλά όλα υπήρχαν μέσα μου, προτού καν πάω στο σχολείο.....
Ίσως και προτού γεννηθώ... Τίποτα δεν φαινόταν τυχαίο όπως όλα εξελίσσονταν...
Κάτι ήταν χαραγμένο στην ψυχή μου κι αυτό φώναζε και τραγούδαγε μέσα μου "ΕΛΛΑΣ"....
Η γλυκιά αυτή μελωδία με συνόδευε πάντα, καθόλη τη διάρκεια της ζωής μου. Κι αυτή είμαι εγώ.. Εγώ η ίδια!! ΜΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΑ.. Ένας ακόμα ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ "κρίκος" στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ "αλυσίδα" ΕΚΕΙΝΩΝ...
Είχα αρκετά χρόνια μπροστά μου, μέχρι να καλλιεργήσω την ύλη και να την ισορροπήσω με το πνεύμα..
Κι αυτό που έμαθα στην πορεία είναι "Εν οίδα ό,τι ουδέν οίδα", όπως οι μεγάλοι διδάσκαλοι μας έλεγαν...
Αυτό που διατηρήθηκε ακέραιο και πάντα σίγουρο κι αναμφισβήτητο είναι πως είμαι ΕΛΛΗΝΙΔΑ κι έχω ΕΥΘΥΝΗ η οποία μου ανατέθηκε και κληρονόμησα άμεσα, από τη στιγμή που πήρα την πρώτη μου ανάσα, σε αυτή τη ζωή......
Τα χρόνια πέρναγαν και η ζωή μου κυλούσε όπως όλων των άλλων Ελλήνων, εδώ στην πατρίδα μας πλέον.. Όμως κάτι δεν πήγαινε καλά..
Αφού έκλεισα τα μάτια μπροστά στην πραγματικότητα, που επιμελώς μας έκρυβαν, κι έγινα για λίγα χρόνια "ευρωπαία" και μοντέρνα και αποδεκτή από την πλειονότητα, αφού όποτε προσπαθούσα να είμαι ο εαυτός μου, βρισκόμουν πάντοτε στο περιθώριο, ανακάλυψα πως ΤΙΠΟΤΑ δεν με γέμιζε..
Και τότε η εσωτερική μου ΜΑΧΗ ξεκίνησε. Τίποτα δεν πήγαινε καλά. Τίποτα δεν έδενε.. Απλά ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΕΓΩ... Ήμουν εγκλωβισμένη και δυστυχισμένη....
Χαμογελούσα, αλλά τα μάτια μου πάντα ήταν θλιμμένα και "απουσίαζα".
Τα βιώματα, οι στεναχώριες, οι κακές εμπειρίες, αυτό το "ξερίζωμα" και η απομάκρυνση από τον Ελληνισμό, τα προβλήματα, τα κενά, όλα αυτά μαζί, μου έμαθαν να σηκώνω κεφάλι. Κι έτσι δεν μετανιώνω για τίποτα! «Ουδέν κακό, αμιγές καλού»
Στην πορεία συνειδητοποίησα πόσο καλό μου έκαναν, κατά βάθος, όλα αυτά..
Τώρα έμαθα να εκτιμώ και να ΣΕΒΟΜΑΙ αυτά που στερήθηκα...
Μια μέρα όλα γύρω μου κατέρρευσαν σαν χάρτινος πύργος, και αντελήφθηκα, πως η ΠΑΤΡΙΔΑ αντιμετωπίζει μεγάλο κίνδυνο..
Ήταν τότε που λίγοι πήραμε "μυρωδιά" του τι συμβαίνει γύρω μας και τι..ΕΡΧΕΤΑΙ στο άμεσο κοντινό μέλλον..
Ήταν τότε που οι λίγοι βροντοφωνάζαμε απ' όπου μπορούσαμε και κυρίως εδώ στο διαδίκτυο και μας έλεγαν ΚΙΝΔΥΝΟΛΟΓΟΥΣ, ΦΑΣΙΣΤΕΣ, ΓΡΑΦΙΚΟΥΣ..
Ήταν τότε που εκπέμπαμε SOS στους συνέλληνες μας, αλλά κανείς δεν μας άκουγε..
Και τότε κατάλαβα γιατί ήμουν ξεχωριστή, όπως και οι άλλοι, που τολμήσαμε να υψώσουμε την Ελληνική φωνή μας και να το παλέψουμε!!
Παρακαλούσαμε νύχτα μέρα για ΒΟΗΘΕΙΑ, αλλά κανείς δεν ήταν εκεί.. Μόνο λίγοι...
Όσο εμείς ακούραστα συνεχίζαμε τον αγώνα της ενημέρωσης, οι πρώτες ενδείξεις αλλά και αποδείξεις του ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ που διέτρεχε η ΕΛΛΑΣ, παρουσιαζόντουσαν σιγά-σιγά μπροστά μας..
Όμως κανείς δεν άκουγε.. Φοβόντουσαν να αντικρύσουν την αλήθεια κατάματα. Φοβόντουσαν την..ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και γι'αυτό αρνιόντουσαν να αντιμετωπίσουν τους φόβους τους..
Και εμείς συνεχίζαμε ακάθεκτοι να φωνάζουμε, παρόλο τον φραστικό και γραπτό "λιθοβολισμό" που υποστήκαμε κι αντιμετωπίζαμε καθημερινά, και στο διαδίκτυο αλλά και στην καθημερινή μας ζωή.
Έπρεπε για να μη μας περνούν για τρελλούς να το βουλώνουμε! Να ακολουθούμε διάφορες τακτικές και στρατηγικές. Να τα λέμε "αλλιώς".. Με "περιτυλίγματα"..Με "τρόπο"..
Ποτέ απότομα! Όσο για μεγάλες αλήθειες...το στόμα ερμητικά κλειστό για να μην μας συνοδέψουν οι κύριοι με τα άσπρα σε κανά ίδρυμα....
Σε αυτό το διάστημα που εμείς έπρεπε να επινοούμε τρόπους για να παρουσιάζουμε στον κόσμο τον μεγάλο κίνδυνο, γινόταν προσωπική μελέτη και έρευνα..
Προσωπικά, δεν άντεξα και πολύ... Τότε "γεννήθηκε" η ΜΑΣΤΡΟΧΩΣΤΑ.. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο....
Ο κόπος τελικά άξιζε! Τίποτα δεν πήγε χαμένο. Ούτε ο χρόνος, ούτε η κούραση! Χαλάλι ΟΛΑ!
Ο σκοπός έγινε γνώση, η γνώση εμπειρία, αλλά και η εμπειρία γνώση.
Κάπως έτσι φτάσαμε και στο επιθυμητό αποτέλεσμα, με αρκετή βοήθεια φυσικά, από τους προδότες και ανθέλληνες της χώρας μας, αφού τελικά αποκαλύφθηκαν από μόνοι τους, δείχνοντας σήμερα ξεκάθαρα τις ανθελληνικές διαθέσεις τους!!
Η αλήθεια άρχισε να αποκαλύπτεται. Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ήταν πλέον ορατός.
Σήμερα..περισσότερο από ποτέ και χωρίς καμιά αμφιβολία από κανέναν!
Όλοι έχουν καταλάβει. Όποιοι δεν το παραδέχονται, απλά ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ή δεν είναι Έλληνες, συνεπώς δεν τους νοιάζει...
Αλλά χαίρομαι αφάνταστα που η φωνή μας δυνάμωσε και η ΕΛΛΗΝΙΚΗ μας παρέα μεγάλωσε πια.. Χαίρομαι που οι ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΙ πολλαπλασιάστηκαν....
Και τώρα λοιπόν, μετά απ' όλα αυτά τα χρόνια...νιώθω έτοιμη!!! Η πολεμίστρια είναι παρούσα!
Η ψυχή γεμάτη Ελλάδα, θάρρος, τόλμη, πάθος και δίψα για ΔΙΚΑΙΩΣΗ!!
Η αγανάκτηση είναι πια μεγάλη και η ανοχή αλλά και η υπομονή τέλειωσε!!
Τώρα ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΣΑΝ ΓΡΟΘΙΑ, ΘΑ ΑΓΩΝΙΣΘΟΥΝ ΜΕ ΝΥΧΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΔΟΝΤΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ!!
Η προετοιμασία και η "εκπαίδευση" τέλειωσε!! ΤΩΡΑ ξεκινάνε όλα!! ΑΡΚΕΤΑ μας έκαναν! ΑΡΚΕΤΑ περάσαμε!
Τέρμα το ξεπούλημα, τέρμα η ΠΡΟΔΟΣΙΑ! Τέρμα η Εξόντωση των Ελλήνων!!
Καιρός να "μιλήσουμε" με ΠΡΑΞΕΙΣ!! Κάθε ΕΛΛΗΝΑΣ στο πόστο του!!
Και κάπου εδώ, μόλις τώρα, αντιλαμβάνομαι πραγματικά, τι ήταν αυτό που με έκανε να ξεχωρίζω από μικρή... ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ....
Έπρεπε να μοχθήσω.. Να πονέσω.. Να κλάψω.. Να αποποιηθώ και να στερηθώ πράγματα.. Να δω βαθύτερα...
Kαι μπορεί να μη μάθω ποτέ την ΟΛΗ αλήθεια, και όλα τα συμπαντικά μυστικά των προγόνων μου, αλλά ΞΕΡΩ ΚΑΛΑ ΠΟΙΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΘΕΛΩ!
ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΙΔΑ κι έχω ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ!!
Τώρα απλά χαμογελάω... Το Ελληνικό αίμα που ρέει στις φλέβες μου είναι καυτό. Βράζει! Και περιμένει..
Τώρα η ψυχή "μιλάει" και μέσα και έξω..
Τώρα η καρδιά ξέρει......
Ευγνωμονώ τους θεούς διότι εγεννήθην Ελληνίς!
ΧΑΡΑ ΖΑΧΑΡΙΑ
ΕΛΛΗΝΕΣ..ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ!! ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΙ! Η ΜΕΡΑ ΕΡΧΕΤΑΙ...........
ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΜΕ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ!!!!!
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή