To Μυστήριο του Ελληνικού Αλφάβητου

΄΄Ο Ήλιος που επικαλούμαι δεν είναι Ήλιος θνητών ή βαρβάρων. 

Έλλην Ήλιος Εστίν , Αθάνατος ΄΄

Εύοι! Με τους Μύστας χτύπα πόδι ζωηρό. Εύαν! Εις τον άγιον χορόν, τον αγνόν τον ιερόν...
Ανάδυσης θαυμάσιας κοσμογονικής επίκλησης προς την πηγήν του φωτός

                      
ΑΛ ΦΑ , ΒΗΤΑ ΓΑ

ΑΜΑ ΔΕ ΕΛ ΤΑ ΕΨΙΛΩΝ

ΣΤΗ ΙΓΜΑ (ΙΝΑ) ΖΗ ΤΑ,

Η ΤΑ ΘΗ ΤΑ ΙΩΤΑ

ΚΑΤΑ ΠΑΛΛΑΝ ΔΑ

(ΙΝΑ) ΜΗ ΝΥΞ Η ,

Ο ΜΙΚΡΟΝ (ΕΣΤΙ)

ΠΥΡΟΣ (ΔΕ) ΙΓΜΑ

ΤΑΦΗ ΕΨΙΛΩΝ,

ΦΥ (ΟΙ) ΨΥΧΗ ,

Ο ΜΕΓΑ (ΕΣΤΙ)

(ΑΠΟΔΟΣΗ)

Αλ, εσύ που είσαι το φως, έλα στη Γη

Κι εσύ Ελ ρίξε τις ακτίνες σου στην ιλο που ψήνεται

(που βρίσκεται σε κατάσταση αναβρασμού)

Ας γίνει ένα καταστάλαγμα (μια ξηρά)

για να μπορέσουν τα εγώ να ζήσουν, να υπάρξουν

και να σταθούν πάνω στην παλλόμενη Γη.

Ας μην επικρατήσει η νύχτα που είναι το μικρόν,

και κινδυνέψει να ταφεί (να σβήσει, να χαθεί)

το καταστάλαγμα του πυρός μέσα στην αναβράζουσα ίλη΄

κι ας αναπτυχθεί η ψυχή, που είναι το μέγιστο ,

το σημαντικότερο όλων!
 
 
Αλ = Ο νοητός Ήλιος

Φα-ος = Το Φως

Βη = Βαδίζω-Έρχομαι

Τα = Τα, εις την

Γα = Γη (δωρικός τύπος)

Αμα = Συγχρόνως

Ελ = Ο ορατός Ήλιος, Ο ερχόμενος

Εψ = Έψομαι-Εψ-ημένος, Ψημένος

Ιλων = Ιλος, λάσπη, πηλός

Στι = Ίστημι

Ιγμα = Καταστάλαγμα-απόσταγμα

Ζη = Ζω

Η = Ειμί, Είμαι

Θη = Θετω

Ιωτα = Τα Ιώγα, τα εγώ, εγώ

Παλλαν = Πάλλω, δονούμαι, περιστρέφομαι

Δα = Γα, Γη

Νυξ = Νύχτα

Ο = Το οποίο, που

Φυ(οι) = Φύω, φυτρώνω, αναπτύσσομαι.

Επίγονος Λαμπάκης